नि:शब्द

एक शब्द थियाे
मैले कहिलै नसाेचे काे
त्यै
"नि:शब्द"

अर्थ नै थाहा छैन
तै पनि "नि:शब्द"

वेवाक छु
बर्बाद छु
नसाेचेकाे भइदिन्छ
बिना आवाज छु ।

"नि:शब्द"

"नि:शब्द"
छु आज म
आकास
पत्ताल हल्लियो ।

आँखाकाे परेला
चिप्लेटि खेलि राखेकाे छ
बिना सित्ती
वेवाक अल्झियाे ।

म कहाँ 
कता के
कसरी खोजौँ ।

के कस्तो
ओखती राेजौँ
जस्ले
जे
जो
जस्ताे भए पनि
अवस्था राम्राे हाेस
सजीलाे हाेस
म
के
कति 
कसरी सबैकाे लागी साेचौँ ।

थाहा थियाे मलाइ
कतै त लेखेकाे छ ।

कतै न कतै
केहि न केही
भेटीमा बेरेकाे छ ।

खै के भनौँ
उमेरकाे डाेरी
बारम्बार
सबैकाे घाँटिमा रेटेकाे छ ।

कहिले कस्काे कति भन्नु
कहिले कस्ले कति भोग्नु
थाहा छैन
कहिले के कस्काे कति
गन्नु थाहा छैन । 

उमेर
थाहा छैन ।

लेखेकाे
धेरै छ
हामिले नबुझेको
समय फरक छ
हामिले नबुझेको ।

हामिले नसकेकाे
बुझ्न
सबै कुरा प्रस्ट छ ।

तर कसरी बुझ्नु
न सिकाइ
न बुझाइ थाहा हुन्छ र?

लेख्ने ले धेरै कुरा लेखे
कसैलाइ नभनी ।
लेख्ने ले धेरै कुरा लेखे
कसैलाइ नभनी ।

बारम्बार
के भनियाे भने
तिम्राे मृत्यु नै
एउटा
कविता हाे ।

तिम्राे मृत्यु नै
एउटा कथा हाे
अनि रमिता हाे ।

तिमी जति जे गर्
तिम्राे जीवन नै
मेराे लागी
एउटा परिकार हाे
तिमी
म
र 
मैले दिएकाे जीवन ।

थाहा छ
तिम्राे मनकाे लागी
मैले दिएकाे झिनाे
मसिनाे जीवन
नै अभिसाप हाे । 

धेरै कुरा उनिहरुले देखे 
अनि
नयाँ हरुलाइ
नबुझाइ नसिकाइ
नियमकानुन भेजे
वाह
तिमी नियम कानुन
बनाउनेकाे गती । 

एउटा कथा छ
रुनु
त्याे त सबैकाे व्यथा हाे
एउटा व्यथा छ । 

भयाे धकधक
मन
मुटु
हलचल
आँखा भरिएर आयो
धेरै
तलतल

बढ्याे धडकन
आँखा रसायाे
मनै
रनथन 
झन झन
तडपन
के?
खै!
किन!
यसरी?
के?
किन के?

किन बाधा र अनि अडचन

नि:शब्द
नि:शब्द
नि:शब्द
नि:शब्द